Dźwignice

Dźwignice[1] – grupa urządzeń dźwigowo-transportowych, służących do przemieszczania pionowego/poziomego ładunków, zwierząt i ludzi na niewielkie odległości, w ruchu przerywanym. Dźwignice stanowią liczną grupę środków transportu bliskiego, a ich eksploatacja wymaga odpowiednich kwalifikacji.

Praca wymagająca użycia siły fizycznej towarzyszy ludzkości od początku jej istnienia. Dążąc do jej ułatwienia i podpatrując zjawiska przyrody człowiek zaczął korzystać z praw natury i budować urządzenia zwane dzisiaj dźwignicami, które eliminowały lub zmniejszały jego wysiłek fizyczny przy podnoszeniu oraz przenoszeniu potrzebnych mu przedmiotów w żądane miejsce.

Do najprostszych z nich należała dźwignia prostażuraw i kołowrót studzienny. Żuraw studzienny swoją sylwetką przypomina żurawie budowlane, bez których trudno sobie dzisiaj wyobrazić jakąkolwiek budowę.

Podział dźwignic

Suwnica portowa w Szwecji

Dźwignice w Gdańsku

W klasycznej literaturze[2] na temat dźwignic wyróżnia się termin dźwignicy prostej (zbudowanej z jednej podstawowej części składowej) oraz dźwignicy złożonej (zbudowanej z kilku takich części). Jako podstawowe części składowe określane jako dźwignice proste wyróżnia się:

W przypadku dźwignic złożonych (najczęściej są to duże urządzenia przeładunkowe stosowane w portach) spotyka się rozwiązania:

  • dźwignice suwnicowo-wspornicowe
    • dźwignica typu suwnica+wspornica
    • mostowiec
  • dźwignice suwnicowo-żurawiane
    • dźwignica typu suwnica+żuraw
    • dźwignica typu suwnica+wózek+żuraw
    • żuraw wielokrotny

Niezależnie od tego można jeszcze wyróżnić inne elementy obce stanowiące wyposażenie dźwignic:

  • torowiska, mosty, wieże, słupy, pływaki, samochody itp.

Według terminologii obecne przyjętej w Polskich Normach[3] wyróżnia się następujące grupy dźwignic[4]:

Zasady bezpiecznej eksploatacji

Wymagania dla operatorów dźwignic

Zgodnie z polskim prawem kandydat na operatora musi spełniać następujące warunki:

  • mieć ukończone 18 lat
  • wykazać się aktualnym świadectwem lekarskim stwierdzającym dobry stan zdrowia
  • mieć odpowiednie wykształcenie i praktykę

Uprawnienia dla operatorów dźwignic dzielą się na kategorie I, II, III oraz podkategorie oznaczane literami w zależności od grupy dźwignic, do których się odnoszą:

  • W – obsługa wciągników, wciągarek i podestów ruchomych
  • S – obsługa suwnic, układnic magazynowych i dźwignic linotorowych
  • Z – obsługa żurawi

Zasady konserwacji

Osoby zatrudnione przy pracach konserwacyjno – remontowych powinni posiadać teoretyczne i praktyczne wiadomości związane z eksploatacją, bezpieczeństwem i higieną pracy oraz przepisami dozoru technicznego.

Prowadzący prace konserwacyjno – remontowe powinni posiadać:

  • uprawnienia wydane przez Inspektorat Dozoru Technicznego właściwej dla kategorii konserwowanych, przeglądanych lub remontowanych, dźwignic
  • zaświadczenie kwalifikacyjne dla osób zatrudnionych przy eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych (E).

Postępowanie w przypadku wymiany elementu nośnego dźwignicy

Każdorazowo w przypadku wymiany między innymi elementu nośnego dźwignicy, czy to z powodu zużycia, czy niebezpiecznego uszkodzenia, czy zniszczenia przez obsługę, zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 października 2003 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego w zakresie eksploatacji niektórych urządzeń transportu bliskiego (Dz. U. Nr 193, poz. 1890) należy powiadomić o tym właściwy Inspektorat Dozoru Technicznego i przeprowadzić badanie doraźne, po którym Inspektor UDT dopuści urządzenie do ruchu. Właściwy fragment rozporządzenia przedstawiono w załączniku.

Wykaz ważniejszych aktów prawnych dotyczący dźwignic

Przypisy

  1. Skocz do góry jeszcze w latach 50. funkcjonował termin dźwigi
  2. Skocz do góry ”Dźwignice i przenośniki” – Piątkiewicz, Sobolski
  3. Skocz do góry PN-M-45000:1996 Dźwignice – Podział i symbole klasyfikacyjne
  4. Skocz do góry sprawa dyskusyjna czy przyjęty podział jest ścisły